Vorig weekend zijn Gitte, Lisa en ik op vrijdag vertrokken met een Landrover en een gids naar het noorden van Ghana. De reis zou in totaal ± 8 uur duren. Tijdens de reis zag je het natuur landschap veranderen, van groen met alle soorten planten en bomen naar een savanne achtig landschap. Ook de manier van bouwen is heel anders in het noorden. Ze bouwen ronde huisjes en maken de huisjes met een muurtje aan elkaar. Heel grappig om te zien dat er zo veel verschil in een land zit qua natuur en bouwstijl. In de auto hadden wij het erg naar ons zin maar Lisa als DJ is af te raden. De wegen naar het noorden waren niet al te goed. Er waren onverharde wegen die door de regen bewerkt waren. Op sommige plekken was de enge kant van de weg een stuk hoger dan de andere helft waardoor je met je auto schuin over de weg reed. Voor een aantal overbeladen (top zware) vrachtwagens was dit schil te groot en die lagen op hun zij. Ook bussen met mensen, geiten, kippen en andere spullen hadden moeite met deze weg. We zagen bijna een bus omvallen waar de mensen bovenop zaten. Gelukkig ging het goed. Eenmaal in Tamale kwamen we erachter dat onze hotelkamer aan iemand anders was gegeven. Er zat niks anders op en we moesten op zoek naar een ander hotel, het eerste hotel was echt te duur dus we reden door naar een andere plek. We kwamen op een binnen plaatsje waar een vrouw borstvoeding aan het geven was. Ze hadden nog wel een kamer over voor ons en dat koste 60 GHC (14 euro) voor ons drieën. De douche en toilet waren gedeeld en één van ons kreeg een “matras” voor op de grond. Het was meer een kussen voor een tuinstoel waar ik op ging slapen maar iets is beter dan niets. Na het kort bezoek aan het hotel gingen we nog naar de “culture market”. Hier waren allemaal “kunstenaars” die hun spullen verkochten. Wel waren ze erg gericht op toeristen dus het waren meer souvenirs die voor westerse prijzen verkocht werden. Onze gids vertelde al dat als de vraagprijs 100 GHC was dat je het moest delen door 3 en daar moest je starten met onderhandelen. Je mag NOOIT meer betalen dan de helft, in dit geval 50 GHC. Er waren verschillende winkeltjes, zo had je winkeltjes die van alles maakte van de stoffen die ze hier verkopen; kleding, ovenhandschoenen, rugzakken, tassen, portemonneetjes, enz. Ook had je winkels waar ze veel leer en hout gebruikte voor slippers, tassen, beeldjes maar ook rieten manden. En elke winkel verkocht wel armbandjes en schilderijen. Waarschijnlijk zijn er maar 2 a 3 kunstenaars die kunnen schilderen maar in alle 20 winkels hingen wel schilderijen. Het was erg leuk om door alle winkels heen te lopen maar op een gegeven moment heb je het gevoel dat bijna alles het zelfde is, en dat is het ook. Lisa had een schilderij gevonden die ze wel wilde hebben. De verkoper wilde hem voor 55 GHC verkopen maar dat ging natuurlijk niet door. Uiteindelijk heeft Lisa 25 GHC betaalt dus deze onderhandeling was geslaagd. Gitte en ik vonden de rieten manden wel heel erg mooi maar de verkoper wilde er 65 GHC voor één hebben. Daarna gaf hij ons een “goede prijs” 2 voor 100 GHC. Maar hier gingen wij niet mee akkoord want we mochten niet meer betalen dan 70 GHC in totaal. De man zag er nogal chagrijnig en slaperig uit dus hij deed weinig moeite om te onderhandelen. Hij wist waarschijnlijk dat er toch wel toeristen langs zouden komen die de manden wel voor veel geld gingen kopen. Dus zonder manden gingen wij naar het restaurant om wat te eten. Er kwamen donkere wolken aan en het begon te regenen en onweren. De lichtflitsen zagen een beetje roze en op een gegeven moment sloeg te bliksem in. Het was zo’n harde knal en de kamer verkleurde helemaal roze van het licht. Ik schok me kapot en mijn hard zat in me keel. Gelukkig was er niks gebeurt.

Na het eten gingen we naar ons hotel. Het was nog vroeg maar we waren allemaal behoorlijk moe van de lange reis. Het was rond 21.00 uur toen we gingen slapen. Helaas was dit niet een hele goede nacht voor mij, door de heftige regen en onweer ben ik vaak wakker geweest. De eerste keer dat ik op mijn telefoon keek was het pas 22.00 uur. Ik heb hierna een uur wakker gelegen om daarna weer wakker te worden om 00.00 uur. De kamer werd verlicht door een straat lantaren en door de lichtflitsen, wat verlang je dan naar je eigen bedje. Nu lag ik 45 min wakker en daarna werd ik rond 02.00 uur wakker van een enorme knal, weer een bliksem inslag. Ik voelde me niet heel veilig meer, de stroom was uit gevallen en de kamer werd telkens verlicht door de lichtflitsen. Ook regende het naar binnen en ik vroeg me af of dit huis wel een bliksemafleider had. Vervolgens had ik kunnen slapen tot 6.00 uur want de zon kwam weer op. Gelukkig hadden we afgesproken om vroeg te vertrekken richting Mole national park.

We reden weer door een savanne achtig landschap. De mensen van de kleine dorpjes liepen langs de weg om water te halen. Rond 11.00 uur kwamen we Mole national park binnen. De middag safari zou beginnen om 15.00 uur dus we hadden nog even tijd om te lunchen en te zwemmen.

Boven op een landrover hadden ze bankjes gemaakt waarop je kon zitten. Samen met een gids uit het park gingen we op zoek naar dieren. Voordat we het park echt in reden zagen we al apen en wrattenzwijnen. In het park hebben we veel antilopen gezien maar de olifanten lieten op zich wachten. Voordat we het park uit reden kwamen er nog 3 olifanten voorbij. We mochten van de auto af om wat dichterbij te komen. Het waren 3 mannetjes die op zoek waren naar eten. Ze hadden ons ook al gezien dus ze kwamen naar ons toe. Toch bedachten ze om verder te lopen. We hebben ze nog even gevolgd met de auto. De olifanten zijn echt een stuk groter dan dat je zou denken. Heel indrukwekkend om te zien.

De volgende ochtend zijn we op voet safari gegaan. Samen met een gids liepen we dwars door het park heen. De antilopen zijn behoorlijk schuw maar ze kunnen dan ook echt heel hard rennen. De zon was al best aanwezig toen we begonnen om 7.00 uur met wandelen. We vonden de olifanten in het water. Ze hadden ons ook gezien en ze kwamen weer dichterbij. Normaal mag je niet dichterbij komen dan 50 meter maar nu stonden ze op 30 meter afstand. De gids zij dat het niet uit maakte want ze stonden in het water. Opeens kwamen er meer olifanten aan lopen die ook wel een bad wilde. Zo grappig om te zien dat ze dwars door de stuiken heen lopen als ze een doel voor hun ogen hebben, gelukkig zaten wij niet bij die struiken. Een toerist wilde een foto van dichterbij maken dus die liep nog wat dichterbij maar de gids riep haar meteen terug want er zitten agressieve olifanten in deze groep.

Na een tijdje vervolgende wij onze weg door het park. We hebben ook veel vlinders gezien, met 100 tegelijk fladderde rond en vervolgens gingen ze weer zitten. In een kleiner meertje zaten veel kikkers en een baby krokodil. Hij had ons echter ook al gezien en zwom van ons weg. Toch had ik meer aandacht voor een antiloop met een groot gewei. Het zijn eigenlijk hele statige beesten die enorm snel zijn. Ik heb daarom ook erg genoten van de wandel tocht in de savanne.

Helaas moesten we het park weer verlaten om verder te gaan. We reden naar Kumasi dit is meer naar het zuiden van het land. Ook deze tocht duurde 8 uur. Het landschap veranderde van savanne naar regenwoud. Ze verkochten “bushmeat” langs de weg, waaronder stekelvarkens. De stekelvarkens worden dan aan hun staart vast gehouden en geshowd aan de voorbij gaande auto’s. Ze zien er nou niet heel smakelijk uit maar de lokale mensen betalen er veel geld voor.

We kwamen op tijd aan om nog naar het Ashanti paleis te gaan. Dit is een belangrijke plek voor het verleden van Ghana, het toen nog Ashanti koninkrijk. Ze gaven meer informatie over de gebruiken en rituelen in die tijd en nu. Ook onze oud koningin, koningin Beatrix, staat op de foto met de Ashanti koning. Ze hebben in dat gebouw ook de eerste ventilator hangen (die het nog doet, het lijken meer vliegtuig propellers), de eerste radio en de eerste televisie.

Het hotel waar we sliepen was weer heel goedkoop. De douche en toilet waren weer gedeeld maar het zag er net wat beter uit. We hebben heerlijk geslapen in dit hotel. De volgende ochtend was de ontbijt zaal nog dicht dus we zijn verder gereden. Onze gids bracht ons naar een ander hotel waar we konden ontbijten. Alleen iedereen was hier heel netjes gekleed en het zag er chique uit. Het valt me op dat ze bijna overal wel Engels ontbijt hebben.

We rijden nu weer terug naar Kpando. Het is een rit van 8 uur en onderweg stoppen we bij een plek waar we hoog in de bomen over een brug kunnen lopen. Het hoogste punt was volgens de gids 26 meter. Je hoorde de vogels fluiten op de achtergrond en verder was het helemaal stil. Heerlijk om even uit de auto te gaan en je benen te strekken.

Toen we onze weg vervolgende hadden we problemen met de remmen van de auto. Dat is toch wel een essentieel onderdeel als je een berg afrijd. Gelukkig konden ze het maken bij een “garage” terwijl wij opzoek gingen naar iets kouds om te drinken. We liepen langs de weg waar een lange dunnen slang graag een hagedis wilde op eten. Helaas voor de slag had de hagedis hem al gezien. De slang verdween weer snel in het hoge gras. Bij een klein hutje hadden ze nog cola in de koelkast dus dat namen we mee in de auto. We konden al vrij snel weer op pad en we vervolgende onze weg die door de bergen lijden. Rond 16.30 uur kwamen we uiteindelijk weer thuis.

We hebben echt een enorm leuk weekend gehad en we hebben heel veel van het landschap gezien. Het voelde een beetje als een vakantie dus het is weer vervelend om aan het werk te moeten maar we hebben een doel voor onze ogen en dat is het diploma.