1 maart 2016 ben ik vanuit Nederland vertrokken richting Ghana. Ik ben naar Ghana vertrokken om Merel op te zoeken, en te zien wat zijn daar voor een werk doet, en hoe zij daar leeft. Naar een lange dag reizen omdat ik helaas geen directe vlucht had kwam ik 's avonds aan in de hoofdstad van Ghana: Accra. Na alle formaliteiten op het vliegveld heb ik Merel buiten ontmoet. Wat een temperatuur in Ghana!

De hoofdstad van Ghana is vrij modern maar ontzettend druk. Gelukkig hadden we een transfer vanaf het vliegveld naar de Sunbird lodge, eenguesthouse van Jolinaico. Nadat de chauffeur ons door het drukke verkeer heeft heen geloodst waren we aangekomen in de Lodge. Samen een heerlijke en rustig avond gehad, fijn om weer bij Merel te zijn.

De volgende ochtend zijn we naar een kralen ''fabriek'' geweest. Mooi om te zien hoe mensen van gerecycled glas en ontzettend veel geduld zulke mooie kralen kunnen maken. Werk wat zijn met veel liefde doen en wat veel aandacht vereist. Na dit bezoek zijn wij samen met Apollo na Kpando gereisd,

de plek waar Merel nu woont. Naar een reis van 4 á 5 uur waren wij aangekomen bij het huis van Merel. Deze middag moest ik echt enorm wennen aan de warmte die de Ghanese zon met zich meebrengt. De eerste uren in Kpando verbaasde ik mij erover dat alle mensen je aankijken, en iets tegen je willen zeggen, raar eigenlijk want dat ben je als Nederlander natuurlijk helemaal niet gewend. Ook was ik onder de indruk van de manier waarop mensen leven. Met relatief weinig spullen, geen zekerheid van water of stroom en een warm klimaat. Naar een tijdje went dit ook en zie je ook in dat deze mensen ook gelukkig zijn op de manier waarop ze leven.

De Ghanese bevolking is ontzettend gast vrij, en enorm geïnteresseerd. Ook hebben ze een grote passie voor lachen. Al met al een gezellige en mooie cultuur.

Ik ben vanaf woensdag tot en met zaterdag ochtend in Kpando geweest. Zo meegekregen waar en hoe Merel woont, wat haar werkzaamheden zijn, en waar ze die uitoefent.

Leuk om dit te mogen meemaken en met eigen ogen gezien te hebben, want die ervaring zul je nooit van foto's of verhalen mee kunnen krijgen.

Merel had in de week dat ik daar was de tijd gekregen om samen met mij activiteiten te kunnen ondernemen. Wij zijn samen naar de Tagbo falls geweest. Een prachtige waterval die je bereikt door en stuk door de prachtige natuur te lopen. Samen met onze gids en de taxi chauffeur hebben wij deze wandeling gemaakt en heerlijk bij de waterval kunnen genieten. Op zaterdag ochtend zijn wij naar de Monkey Sanctuary geweest. Een plaatst waar apen beschermd kunnen leven in de natuur. Met een zak bananen gewapend zijn wij vertrokken naar de apen. Bij de kennismaking met onze gids, at onze chauffeur opeens een van onze bananen op. Dat vond ik heel erg bijzonder, want ik dacht

dat kun je toch gewoon vragen! Achteraf bleek het dat je moest aantonen dat de bananen die giftig waren door er zelf een op te eten. Het was erg leuk om de apen te zien, en de manier

hoe ze de bananen uit je handen komen trekken.

Tijdens mijn week in Kpando heb ik ook nog een bezoek gebracht aan het Children’s home, een plek waar kinderen worden opgevangen die geen ouders hebben, of wegens hun beperkingen door

hun ouders afgezet zijn. Confronterend om te zien dat het hebben van een goede jeugd een gave is, en geen normale zaak. Wat een mooi werk doen deze mensen.

De zaterdag en de zondag hebben we heerlijk genoten van de rust. We hebben zowel zaterdag als zondag avond in een mooi hotel overnacht. Voordat ik het wist was het al weer maandag, de dagdat ik weer zal terugvliegen naar Nederland. Een week vliegt zo voorbij als je zoveel indrukken krijgt van een land. Nu ben ik inmiddels weer thuis en kan ik niets anders dan nagenieten van dezemooie ervaring. Ik vind het fijn om te weten dat het goed gaat met Merel, en dat ze haar stage daar met veel plezier kan afmaken. Ik kan niet wachten tot je weer thuis bent! tot snel lieverd!